Ik ben weer eens een dagje vrij. De zon schijnt uitbundig, de temperatuur is aangenaam. Voor ik het weet zit ik op de fiets en tour doelloos door de stad. Zoals wel vaker beland ik dan in het centrum van Den Haag. Ik parkeer mijn fiets op de Grote Marktstraat en begin dan te wandelen door de stad. Ik kijk een beetje naar zomerse colbertjes in de overvolle rekken van de Bijenkorf, koekeloer vol bewondering naar de LED 3D televisies voorzien van internet bij de Media Market, gaap naar tablet pc's boven bij de V&D, verlies tien euro met de grote serie in de roulette kast van de Speeltuinen en aanschouw alles wat er zoal op mijn weg voorbij loopt op straat. Doelloos slenter ik door de koopgoot, totdat ik zie dat mijn favoriete horeca gelegenheid wederom zijn deuren heeft geopend. Marinello, de beste Italiaanse ijssalon van Nederland.Ik kijk naar binnen en zie drie ijsverkopers werkeloos saai voor zich uit staan staren. Ik twijfel, zo vroeg in het ijsseizoen, maar niet voor lang. Ik loop naar binnen en bestel gedecideerd zoals ik wel vaker zal doen deze zomer, twee bolletjes dropijs. Dropijs, ja dropijs. Het klinkt als een afwijking maar iets lekkerders op ijs gebied bestaat gewoonweg niet. Het begon allemaal een jaar of vijfendertig geleden toen ik voor het eerst een likje gaf aan een bolletje dropijs. Zoals een junk verknocht aan zijn shot keer ik telkens terug naar Marinello voor mijn bolletjes dropijs. Het kost mij erg veel moeite om een andere smaak te bestellen dus fiets ik op een vrij regelmatige basis richting de koopgoot en bestel de volgende aanraders : pistache, chocolade, mokka, cassata en natuurlijk...nog maar een keer drop !!!
