Wat een ruk bedrijf is dat KPN. Ik heb nu al zoveel jaar een abbo lopen bij dit klote bedrijf.
Ik betaal per maand 59 euro voor een adsl verbinding. Toevallig woon ik in de derde grootste stad van Nederland. Den Haag dus. Denk je dat wij hier in de buurt waar ik woon een glasvezelkabel hebben liggen ? Welnee. Bij mij onder de vloer komt een kabel uit circa 1905 vanaf de straat binnen. Een koperen mantel met hierin wel 20 gekleurde draden. Twee van deze draden; de witte en de rode zijn verbonden met mijn modem. Wat een snelheden behaal ik met mijn internetverbinding ! Compleet RUK ! Wifi ? Op een camping in de Dordogne heb je nog beter signaal. Op twee apparaten bijvoorbeeld Netflix kijken ? Lukt niet. Stelletje gore oplichters dat KPN. Waarom ik niet overstap ? Dat heb ik in het verleden gedaan. Kom je bij Ziggo terecht. Lekker snel internet via een LAN kabel, maar wifi nog verziekter dan de KPN. Ook krijg ik een ander e-mail adres als ik overstap. Allemaal te veel moeite. Het is verdomme 2018 ! Wanneer krijgen wij hier in Den Haag een behoorlijke internet provider ? Ik bedoel dus een internet provider. Ik heb geen boodschap aan televisie en bellen. Welke tycoon, gooit eindelijk eens deze markt open. Tijd voor een internet revolutie.
Marius in Holland
Holland is the place were I live.
dinsdag 30 januari 2018
dinsdag 1 oktober 2013
Liefs voor je huid Schoonheidssalon
Liefs voor je huid is gevestigd in de Galileistraat 156 te Den Haag.
Deze Stivas gediplomeerde schoonheidssalon werkt uitsluitend met de bionome producten van Dr. Baumann welke van van zeer hoge kwaliteit zijn.
Hierdoor bent u verzekert van optimale verdraagbaarheid en de best mogelijke werking.
Bezoek de website en maak kennis met de behandelingen en de produkten van Dr. Baumann.
Schoonheidssalon Liefs voor je huid
Galileistraat 156
2561 TL Den Haag
Tel.: 070-3460944 / 0619442256
E-mail : info@liefsvoorjehuid.nl
Website : www.liefsvoorjehuid.nl
donderdag 1 maart 2012
Nieuw speelgoed
De oervorm van koken is toch barbequen. Het vlees dichtschroeien boven een houtskoolvuurtje is als met een tijdmachine terug de tijd in.
Veel mensen, lees mannen, zijn verslaafd aan deze manier van voedsel bereiding.
Let maar eens op wat er gebeurd als het mooi weer wordt.
De vlees pakketten in de supermarkten zijn niet meer aan te slepen en houtskool wordt een schaars goed. Ook ik maak mij hieraan weleens schuldig. Reeds op jonge leeftijd was ik al vaak achter een rokende grill te vinden. Als kind wakkerde ik met de kipas het vuurtje aan en draaide de saté babi en ajam behendig om. Wie dicht bij het vuur staat is ook diegene die moet voorproeven, vandaar. Eigenlijk is er hier, na al die jaren, geen verandering in gekomen. Tot vorige week. Op Youtube zag ik filmpjes van een smoker. Grote stukken vlees worden op een langzaam tempo gaar gemaakt. Low and slow zoals de Americano's het ook wel noemen. Afhankelijk van de grote van het stuk vlees kan het wel een uur of twaalf duren voordat er gegeten kan worden. Lang wachten dus, wat echter beloond wordt met een stuk overheerlijk botermals vlees.
Als er iets in mijn hoofd zit gaat het er ook moeilijk uit en vrij impulsief als ik ben, kocht ik een Weber Smokey Mountain Cooker.
Mijn eerste recept wat ik maakte in mijn Weber Smokey Mountain was gelijk, al zeg ik het zelf, een daverend succes. Bij de slager kocht ik een mooi stuk procureur van ruim drie kilo. Na een nachtje te hebben liggen marineren in de koelkast, is het stuk vlees de volgende morgen voor zonsopgang de smoker ingegaan. Na een kleine tien uur wachten, wikken en wegen, was het eindresultaat hoopgevend. Een heerlijk stuk vlees dat zo van het bot viel als resultaat.
Het stuk vlees werd na een half uur rusten met twee vorken zo uit elkaar getrokken.
Pulled Pork is de benaming van mijn eerste gerecht.
De smaak van het vlees had het typische Smokehouse flavour.
Samen met een heerlijk salade en Roseval aardappeltjes in schil uit de oven, was dit een heerlijke maaltijd. Mijn interesse is aangewakkerd en ik weet nu alvast te melden dat er nieuwe recepten op zeer korte termijn zullen worden uitgeprobeerd.
Natuurlijk zal ik proberen om zo nu en dan verslag uit te brengen van mijn uitprobeersels.
dinsdag 8 maart 2011
Ik ben weer eens een dagje vrij. De zon schijnt uitbundig, de temperatuur is aangenaam. Voor ik het weet zit ik op de fiets en tour doelloos door de stad. Zoals wel vaker beland ik dan in het centrum van Den Haag. Ik parkeer mijn fiets op de Grote Marktstraat en begin dan te wandelen door de stad. Ik kijk een beetje naar zomerse colbertjes in de overvolle rekken van de Bijenkorf, koekeloer vol bewondering naar de LED 3D televisies voorzien van internet bij de Media Market, gaap naar tablet pc's boven bij de V&D, verlies tien euro met de grote serie in de roulette kast van de Speeltuinen en aanschouw alles wat er zoal op mijn weg voorbij loopt op straat. Doelloos slenter ik door de koopgoot, totdat ik zie dat mijn favoriete horeca gelegenheid wederom zijn deuren heeft geopend. Marinello, de beste Italiaanse ijssalon van Nederland.Ik kijk naar binnen en zie drie ijsverkopers werkeloos saai voor zich uit staan staren. Ik twijfel, zo vroeg in het ijsseizoen, maar niet voor lang. Ik loop naar binnen en bestel gedecideerd zoals ik wel vaker zal doen deze zomer, twee bolletjes dropijs. Dropijs, ja dropijs. Het klinkt als een afwijking maar iets lekkerders op ijs gebied bestaat gewoonweg niet. Het begon allemaal een jaar of vijfendertig geleden toen ik voor het eerst een likje gaf aan een bolletje dropijs. Zoals een junk verknocht aan zijn shot keer ik telkens terug naar Marinello voor mijn bolletjes dropijs. Het kost mij erg veel moeite om een andere smaak te bestellen dus fiets ik op een vrij regelmatige basis richting de koopgoot en bestel de volgende aanraders : pistache, chocolade, mokka, cassata en natuurlijk...nog maar een keer drop !!!
maandag 7 maart 2011
Libya TV
Geen paniek,ik ben gerust gesteld. President Obama kan zijn vliegdekschip ergens anders naar toe sturen en Premier Rutte kan de Hr. Ms. Tromp naar Ijmuiden terugroepen. Het is allemaal misplaatste propaganda. Ik zie net zelf met eigen ogen op de Lybische staatstelevisie mensen demonstreren voor hun leider Khadaffi. Mannen en vrouwen van alle leeftijden te samen met vele kinderen steunen in de met zonovergoten straten van Tripoli hun grote leider. Is het dan toch Al-Qaida die probeert om voet aan de grond te krijgen in noord-Afrika ? Of moet ik toch geloven wat er in de westerse media wordt verteld ? In ieder geval mis ik de komende dagen mijn dagelijkse Bedoeïnen soap en zie ik een krampachtige poging om de buitenwereld te laten geloven dat er helemaal niets aan de hand is. De laatste stuiptrekkingen van een dictator wellicht. Of weet de kolonel de rebellen opstand neer te slaan ? Ben dan ook benieuwd of Obama zijn vliegdekschip weer terugstuurt. Mocht Nederland dan ook hun steentje willen bijdragen, dan adviseer ik premier Rutte wat tot de tand toe bewapende gevechtshelikopters te sturen in plaats van die A-team helikopters van afgelopen zondag.
WK cricket 2011
Buiten is het nog te koud maar binnen is het lekker knus. Alhoewel de lente in aantocht is, en een hoopgevend zonnetje de straten opfleuren, is het nog lang geen "zonder jassen" weer. Ik heb dus een excuus om niet op mijn vrije dag naar buiten te moeten en zit dus relaxed met een biertje op mijn comfortabele bank te kijken naar het wereldkampioenschap cricket. Een fast bowlers, gooit de bal met een snelheid van wel boven de 120 kilometer op de gereed staande batsman. De batsman weet de bal behendig te raken en slaat de bal, zonder de grond te raken, over de klaar staande fielders in hun fleurige outfits, de overvolle tribune in. Six runs. De schotel op mijn dak ontvangst de uitgezonden signalen van Sky sports probleemloos, mijn decoder kraakt de gecodeerde signalen zonder moeite. De commentatoren lullen aan één stuk door en de wedstrijd is nu al zes en een half uur bezig en duurt nog wel een paar uur. Ik wacht met smart op de lente: cricket for the mean time.
dinsdag 9 november 2010
Den Haag wint na 24 jaar uit tegen Ajax
Ado speelt de laatste weken niet slecht. Daar waar in het verleden het geluk, de scheids of noem maar op wat, tegen de club uit de residentie was, gaat nu alles van een leien dakje. Iedereen met een voetbalhart heeft het eindelijk weer, in positieve zin over de club. Werd er vorige week thuis knap gewonnen van FC Utrecht, nu was Den Haag te sterk voor de club uit de hoofdstad. Afgelopen zondag hebben we bij ons thuis met drie generaties genoten van de wedstrijd op de buis. Het was mooi om te zien hoe de spelers uit Den Haag vochten voor hun verdiende overwinning. Net zo mooi was het om de frustratie te zien bij de heer S. spits in Amsterdamse dienst en afkomstig uit het verre Uruguay. Verongelijkt liep hij morrend en klagend over het veld. Hopenlijk zet ADO Den Haag hun goede reeks nog even door, om te beginnen de volgende thuiswedstrijd tegen NAC Breda.
Voorlopig zal ik nog wel even blijven nagenieten van de overwinning van afgelopen zondag.
Voorlopig zal ik nog wel even blijven nagenieten van de overwinning van afgelopen zondag.
Abonneren op:
Posts (Atom)