Koh Tao

Na aankomst op het eiland hebben we in de buurt van de pier in een guesthouse geslapen.
Hier was geen sprake van het eiland gevoel waar we naar op zoek waren. Heel veel jeugd uit Europa en Noord-Amerika viert hier hun vakantie. Met als gevolg dat het strand was vol gebouwd met restaurantjes en bars. Pubers die lallend en brallend op scooters door de straten scheuren tot diep in de nacht. Omdat we niet de moed hadden om na de zware boottocht ook nog eens een geschikte slaapplaats te vinden sliepen we dus in een grote kamer, wel met airco maar met een minder frisse douche ruimte. ’s-Avonds hebben we nog wat gegeten en zijn daarna opzoek gegaan naar een geschikte slaapplaats voor de komende dagen. Uiteindelijk hadden we een bungalow voor vier personen gevonden. Het was gebouwd op een rots en lag met een stuk of acht andere bungalows en een restaurant aan de Shark Bay. Die avond besloten om lekker vroeg te gaan slapen zodat we de volgende morgen weer lekker fris aan de dag konden beginnen. Een aardige taxi chauffeur genaamd mister David bracht ons in zijn grote 4x4 pick-up naar de zuidkant van het eiland. Het begin van de vele keren dat hij ons nog het eiland rond zou rijden. Zijn auto met four wheel aandrijving is hier geen overbodige luxe. De infrastructuur op het eiland is primitief. Er zijn een paar geasfalteerde wegen die de belangrijkste plaatsjes met elkaar verbinden. De mooie wegen worden echter vaak abrupt onderbroken door gaten in de weg of de weg veranderd plotseling in een hobbelige zandweg die stijl naar boven of beneden loopt. De bungalow waar we sliepen was onderdeel van het New Heaven resort. Dit wordt gerund door een stel eiland bewoners, die eruit zien als een stel zeepiraten met rastakapsels. In tegenstelling tot het drukke gedeelte van het eiland is men hier niet gediend van irritante House dreuntjes. Nee relaxed is hier het toverwoord. Liggend aan lage tafeltjes wordt hier tussen zonopkomst en ondergang de lekkerste drankjes, sapjes en maaltijden voorgeschoteld. Uit de speakers, muziek om bij weg te dromen. Het is slechts enkele minuten lopen naar het witte strand. Van een Fransman die naast onze bungalow zat hebben we vinnen gekregen om te snorkelen en zwemmend tussen de koraalriffen zie je honderden mooie tropische vissen. Als je zou willen kan je de haaien zien zwemmen vlak achter het rif. De bungalow waar we in slapen heeft een super mooi uitzicht op de baai. Helaas is slapen zonder airco geen gemakkelijke opgave voor mij, ook al hebben Mo en de kinderen hier geen last van. Kikkers, vogels en aapjes maken in de nacht flink wat geluid. De douche en de toilet liggen buiten de hut. Geen enkel probleem totdat het midden in de nacht begon te stormen. De electriciteit viel uit en het was vervolgens pikkedonker. De fan deed het dus vaak niet en ’s-nachts was het bloedheet. De volgende morgen hadden donkerwolken zich boven het eiland verzameld. Gelukkig was het slechts 1 dag slecht weer. Na drie nachten bij de zeepiraten te hebben geslapen hebben we op het strand twee mooie strandhutjes weten te bemachtigen. De hutjes liggen op een vijftig meter afstand van het strand en zijn voorzien van alle benodigde luxe, lees airco. We blijven drie nachtjes op het strand slapen en gaan maandag weer met de boot naar het vasteland. Eerst nog een dagje aan zee en dan waarschijnlijk richting het tropische regenwoud en de bijbehorende wilde dieren. We zien wel waar we uitkomen!