zondag 26 augustus 2007
zondag 12 augustus 2007
Koh Tao
Na aankomst op het eiland hebben we in de buurt van de pier in een guesthouse geslapen.
Hier was geen sprake van het eiland gevoel waar we naar op zoek waren. Heel veel jeugd uit Europa en Noord-Amerika viert hier hun vakantie. Met als gevolg dat het strand was vol gebouwd met restaurantjes en bars. Pubers die lallend en brallend op scooters door de straten scheuren tot diep in de nacht. Omdat we niet de moed hadden om na de zware boottocht ook nog eens een geschikte slaapplaats te vinden sliepen we dus in een grote kamer, wel met airco maar met een minder frisse douche ruimte. ’s-Avonds hebben we nog wat gegeten en zijn daarna opzoek gegaan naar een geschikte slaapplaats voor de komende dagen. Uiteindelijk hadden we een bungalow voor vier personen gevonden. Het was gebouwd op een rots en lag met een stuk of acht andere bungalows en een restaurant aan de Shark Bay. Die avond besloten om lekker vroeg te gaan slapen zodat we de volgende morgen weer lekker fris aan de dag konden beginnen. Een aardige taxi chauffeur genaamd mister David bracht ons in zijn grote 4x4 pick-up naar de zuidkant van het eiland. Het begin van de vele keren dat hij ons nog het eiland rond zou rijden. Zijn auto met four wheel aandrijving is hier geen overbodige luxe. De infrastructuur op het eiland is primitief. Er zijn een paar geasfalteerde wegen die de belangrijkste plaatsjes met elkaar verbinden. De mooie wegen worden echter vaak abrupt onderbroken door gaten in de weg of de weg veranderd plotseling in een hobbelige zandweg die stijl naar boven of beneden loopt. De bungalow waar we sliepen was onderdeel van het New Heaven resort. Dit wordt gerund door een stel eiland bewoners, die eruit zien als een stel zeepiraten met rastakapsels. In tegenstelling tot het drukke gedeelte van het eiland is men hier niet gediend van irritante House dreuntjes. Nee relaxed is hier het toverwoord. Liggend aan lage tafeltjes wordt hier tussen zonopkomst en ondergang de lekkerste drankjes, sapjes en maaltijden voorgeschoteld. Uit de speakers, muziek om bij weg te dromen. Het is slechts enkele minuten lopen naar het witte strand. Van een Fransman die naast onze bungalow zat hebben we vinnen gekregen om te snorkelen en zwemmend tussen de koraalriffen zie je honderden mooie tropische vissen. Als je zou willen kan je de haaien zien zwemmen vlak achter het rif. De bungalow waar we in slapen heeft een super mooi uitzicht op de baai. Helaas is slapen zonder airco geen gemakkelijke opgave voor mij, ook al hebben Mo en de kinderen hier geen last van. Kikkers, vogels en aapjes maken in de nacht flink wat geluid. De douche en de toilet liggen buiten de hut. Geen enkel probleem totdat het midden in de nacht begon te stormen. De electriciteit viel uit en het was vervolgens pikkedonker. De fan deed het dus vaak niet en ’s-nachts was het bloedheet. De volgende morgen hadden donkerwolken zich boven het eiland verzameld. Gelukkig was het slechts 1 dag slecht weer. Na drie nachten bij de zeepiraten te hebben geslapen hebben we op het strand twee mooie strandhutjes weten te bemachtigen. De hutjes liggen op een vijftig meter afstand van het strand en zijn voorzien van alle benodigde luxe, lees airco. We blijven drie nachtjes op het strand slapen en gaan maandag weer met de boot naar het vasteland. Eerst nog een dagje aan zee en dan waarschijnlijk richting het tropische regenwoud en de bijbehorende wilde dieren. We zien wel waar we uitkomen!
Hier was geen sprake van het eiland gevoel waar we naar op zoek waren. Heel veel jeugd uit Europa en Noord-Amerika viert hier hun vakantie. Met als gevolg dat het strand was vol gebouwd met restaurantjes en bars. Pubers die lallend en brallend op scooters door de straten scheuren tot diep in de nacht. Omdat we niet de moed hadden om na de zware boottocht ook nog eens een geschikte slaapplaats te vinden sliepen we dus in een grote kamer, wel met airco maar met een minder frisse douche ruimte. ’s-Avonds hebben we nog wat gegeten en zijn daarna opzoek gegaan naar een geschikte slaapplaats voor de komende dagen. Uiteindelijk hadden we een bungalow voor vier personen gevonden. Het was gebouwd op een rots en lag met een stuk of acht andere bungalows en een restaurant aan de Shark Bay. Die avond besloten om lekker vroeg te gaan slapen zodat we de volgende morgen weer lekker fris aan de dag konden beginnen. Een aardige taxi chauffeur genaamd mister David bracht ons in zijn grote 4x4 pick-up naar de zuidkant van het eiland. Het begin van de vele keren dat hij ons nog het eiland rond zou rijden. Zijn auto met four wheel aandrijving is hier geen overbodige luxe. De infrastructuur op het eiland is primitief. Er zijn een paar geasfalteerde wegen die de belangrijkste plaatsjes met elkaar verbinden. De mooie wegen worden echter vaak abrupt onderbroken door gaten in de weg of de weg veranderd plotseling in een hobbelige zandweg die stijl naar boven of beneden loopt. De bungalow waar we sliepen was onderdeel van het New Heaven resort. Dit wordt gerund door een stel eiland bewoners, die eruit zien als een stel zeepiraten met rastakapsels. In tegenstelling tot het drukke gedeelte van het eiland is men hier niet gediend van irritante House dreuntjes. Nee relaxed is hier het toverwoord. Liggend aan lage tafeltjes wordt hier tussen zonopkomst en ondergang de lekkerste drankjes, sapjes en maaltijden voorgeschoteld. Uit de speakers, muziek om bij weg te dromen. Het is slechts enkele minuten lopen naar het witte strand. Van een Fransman die naast onze bungalow zat hebben we vinnen gekregen om te snorkelen en zwemmend tussen de koraalriffen zie je honderden mooie tropische vissen. Als je zou willen kan je de haaien zien zwemmen vlak achter het rif. De bungalow waar we in slapen heeft een super mooi uitzicht op de baai. Helaas is slapen zonder airco geen gemakkelijke opgave voor mij, ook al hebben Mo en de kinderen hier geen last van. Kikkers, vogels en aapjes maken in de nacht flink wat geluid. De douche en de toilet liggen buiten de hut. Geen enkel probleem totdat het midden in de nacht begon te stormen. De electriciteit viel uit en het was vervolgens pikkedonker. De fan deed het dus vaak niet en ’s-nachts was het bloedheet. De volgende morgen hadden donkerwolken zich boven het eiland verzameld. Gelukkig was het slechts 1 dag slecht weer. Na drie nachten bij de zeepiraten te hebben geslapen hebben we op het strand twee mooie strandhutjes weten te bemachtigen. De hutjes liggen op een vijftig meter afstand van het strand en zijn voorzien van alle benodigde luxe, lees airco. We blijven drie nachtjes op het strand slapen en gaan maandag weer met de boot naar het vasteland. Eerst nog een dagje aan zee en dan waarschijnlijk richting het tropische regenwoud en de bijbehorende wilde dieren. We zien wel waar we uitkomen!
dinsdag 7 augustus 2007
Hua Hin, Chumporn & Koh Tao
Afgelopen dagen geen tijd gehad voor een verslagje. Vanuit Kanchanaburi zijn we per auto naar het station van Ratchaburi een rit van ongeveer anderhalf uur. Onderweg nog even gestopt bij de Floating Market. Op een bootje door de smalle kanalen varen en kijken/kopen wat de handelaren te bieden hebben. Daarna per trein een rit van ongeveer twee en een half uur naar Hua Hin. Op het station werden we gelijk aangesproken door een Hollander die al 45 jaar in Thailand woonde. Wij konden wel voor een schappelijk prijsje in zijn "Villa" slapen. Natuurlijk zijn we even gaan kijken; de charlatan woonde in een krot. Toch vriendelijk bedankt voor zijn aanbod en om de hoek een leuk boutique hoteletje - met alles er op en eraan - gevonden voor weinig. Daarna hebben we door de straten van Hua Hin gewandeld. Niet wat we zochten, we voelden ons net verdwaald in Benidorm. Op elke hoek werden we aangesproken of we zin hadden in een nieuw pak, een massage of noem maar op. Wel erg lekker gegeten op de pier. In een visrestaurant aan de Seafood gezeten. In de avond hebben we over de avondmarkt geslenterd en allemaal lekkere dingetjes gegeten. Hierna zijn we naar een Thai kickbox gala gegaan. Het gevecht begon met een opwarmertje, twee kleine Thaise jongetjes lieten zien wat ze allemaal konden. Hoe later het werd hoe groter en harder de boksers. De volgende ochtend per AC trein naar Chumpron vertrokken. Daar hebben we een kamer voor vier gevonden aan het strand. Heerlijk gewandeld en gezommen. 's-Avonds wederom heerlijk gegeten en gedronken aan het strand waar ze lekkere relaxed muziek draaiden. Na twee dagen zijn we per bus en catamaran naar het eiland Koh Tao vertrokken. Koh Tao is een duikerseiland en wordt wel het schildpaddeneiland genoemd. De tocht duurde anderhalf uur. Kim, Julian en ondergetekende hebben de hele boot ondergekotst. Toen we aankwamen hebben we in het drukke gedeelte van het eiland een kamer in een guesthouse gevonden. Hier blijven we 1 nacht, vandaag gaan we naar een ander slaapplaatst. Dit ligt meer afgelegen. Helaas nog geen tijd gehad om foto's te plaatsen, die volgen nog. Met ons gaat dus alles goed. Ik hoop dat thuis ook alles goed gaat en dat het wil lukken met de verzekering van het afgebrande huis. Ook nog de felicitaties voor Papa met zijn 61 ste verjaardag en Darila met haar 18de verjaardag. PS. bungalow gevonden zie foto's.
donderdag 2 augustus 2007
River Kwai
Abonneren op:
Posts (Atom)